حس و حال

اولش که شروع کردم به نوشتن نمیدونستم چی باید بنویسم از چه موضوعی باید صحبت کنم امروز خیلی خسته شدم هوای آلوده ی تهرانو شلوغی مترو تا حدودی سوزن به روحت میزنه . دیگه خودت حسابشو بکن .

راستش خیلی خوشحالم امروز زدم بیرون تو اتاقم نبودم رفتم تو هوای سمی . درسته وقتمو برای کارم صرف نکردم ولی تلف هم نکردم این خودش خیلی مهمه .

یه سری کار اداری بود که باید انجام میدادم که دادم ،خیلی خسته بودمو داشتم از خیابون پیاده رد میشدم که چشمم خورد به یه نمایشگاه ماشین ، توش پر بود از ماشینای لوکس و لاکچری همونایی که میبینی میگی اخه از کجا میارن میخرن ؟!

سه تا تقریبا هم سن و سال خودم بودن که کنار ماشیناشون از هشت سیلندرو قدرتش حرف میزدن راستش حسم بهم گفت که نه از سیلندر سر در میارن نه از فرمول سرعت و شتاب و چقدر خنده داره متعجب طراح و مهندساش نشی و آخر کار رو ببینی که زیر پاته داری گاز میدی هی بگاز بگاز .

بچه که بودم با دیدن این صحنه ها واژه ی کاش رو میکاشتمو سریع خشک میشد تو دلم، ولی این دفعه فرق اساسی داشت ، من داشتم منطق اونارو به سخره میگرفتم واین خیلی برام لذت بخش بود . غرور و مسخره کردن دیگران نه ها اینی که میگم درونیه دیگه با تمام وجود حس کردم که تو رود خونه ی هدفم کاملا شناورمو از سردی آب یخ زده نمیترسم .

کمی اینورتر یه پارک کوچیک بود که چند تا دختر پسر جمع بودن ، فضاشون انقدری صمیمی بود که فکر نمیکنم فضای صحنه ی قبلی تا این حد صمیمی بوده باشه .

پایین تر از اونا سر خیابون بعدی یه زمین خیلی بزرگ بود که گود برداری خیلی عمیقی انجام داده بودن داداشم گفت فکر کنم منفی 6یا7باشه گفتم چه نیازی گفت خب حتما سازه ی بزرگیه که برای زیر بنا همچین عمقی لازمه تا بره رو آسمونو آخم نگه . خیلی جالب بود که برای رفتن به اسمون اول زیرش خالی میشه از ته بسازه بره بالا .اگه هدفت بزرگه اگه هدفت برج، باید بکنی خودتو بری تو عمق عمیق بشی تو خودت از ته ته بسازی بری بالا ، باید به اینم حواست باشه سرعت کار تو زیر بنا خیلی کند پیش میره چون اسمش روشه زیر بنا باید انقدر وقت صرف بشه تا برج رو بالا بره مگرنه مطمعن باش که میریزه .

زیر بناتو به اندازه ی هدفت بکن ،برو تو عمق خودت ، شروع به ساختن کن .حواست باشه زیر بنای برج میلاد با یه خونه ی سه طبقه یکی نیست. اینو شاهین میگه .